PASITIGRIS

I.

PASITIGRIS

alterius quoque in Persia fluvii nomen. Strabo enim, postquam scripsit Tigrim, ubi in mare effunditur, acceptis amnibus Choaspe et Eulaeô, Pasitigrimappellari, deque eo multa dixit, protinus adicit, Μετὰ γὰρ τὸν Χοάσπιν ὁ Κοπράτας ἐςτὶ καὶ ὁ Πασίτγρις ὃς καὶ ἐκ τῆς Οὐζίας ῥεῖ καὶ αὐτὸς, Post Choaspem enim Copratas est et Pasitigris, qui et ipse ex Uxiorum regione fluit. Quem Pasitigrim omnino diversum esse, ab eo qui Tigris est, oportet. Nam Tigrim, ubi rursus iungitur et totus fluit, Pasitigrim vocari prodidêre: pst hunc Choaspes, qui in eum influit, ab Uxia regione ortus, ut vult Strabo; post Choaspem Copratas et Pasitigris, qui et ipse εν τῆς Οὐζίας ῥεῖ, Arrianus quoque de Expedit. Alexandri l. 3. scribit, Alexandrum, ubi a Susis castra movit, ut in regionem Uxiorum ingrederetur, transîsse flumen Pasitigrim; qui Uxii cum ad Orientem sint Susis, Eulaeus aut em Susa praeterfluat, necesse est, post Eulaeum, hunc Pasitigrim versus Orientem esse. Sed et eius Curtius loc. cit. meminit, qui illum oriri dicit in montibus Uxiorum et Persico mari insinuari leni aquarum tractu. Recentiores tamen illius nusquam meminerunt, Ptolemaeus et marcianus. Forsan Pasitigris ille Veter. Oroatis est, quem ultimum Susianae fluvium memorat Marcianus, vel quisquis ille Auctor. Certe Oroatis ex Uxiis oritur, et Persidem ab Susiana disterminat; intra Susianam porro Uxios et Messabatas, per quos fluit, complectitur. Idem tamen et Tigris dicitur Diodoro Siculo l. 17. qui quartô die ad illum amnem pervenisse seribit Alexandrum, postquam a Susis moverat; unde videmus, uti Pasitigris, sic Tigrim duplicem esse, Assyrium alterum, qui occiduum latus Susianae claudit; et alterum Uxiorum in latere Orientali eiusdem regionis fluentem. Videntur autem Tigrim aut Pasitigrim appellâsse fluv. Oroatem, comites Alexandri Magni, quod eius verum nomen ignorarent. Quemadmodum Choaspem Veteres nominârunt, quem Eulaeum recentiores passim indigatent, etiam illi, qui res Alexandri scripserunt. Vide Salmas. ad Solin. p. 701. et

II.

PASITIGRIS

nomen, quô Tigris fluv. ubi remeavêre aquae, appellatur, Plin. l. 6. c. 27. Strabo l. 15. Καὶ ὁ Πασίτιγρις, ὅς ἐκ τῆς Οὐζίας καὶ αὐτὸς ῥεῖ. Adscribam de hoc fluv. quae habet Qu. Curtius, l. 5. c. 3. Rex, inquit, quartis castris pervenit ad flumen, Pasitigrim incolae vocant; Oritur in montibus Uxiorum, et per quinquaginta stadia silvestribus ripis praeceps inter saxa devolvitur. Accipiunt dinde eum capi, quos clementiore alveô praeterit, iam navium patiens: sexcenta stadia sunt mollioris soli, per qued leni tractu aquarum Persico mari se insinuat.